Zaterdag 29 augustus 2009
In Santa Fe, en dan?!
Dan doe je net of je een local bent en ga je gewoon mee met de Argentijnse rijles van Martin. Dat is gelijk een mooie gelegenheid om stukje van Santa Fe te zien, alhoewel het allemaal erg op elkaar lijkt… Aan het einde van de les werden we afgezet bij Rumbos, de organisatie waar ik straks waarschijnlijk ook wat ga doen als ik terug kom uit Buenos Aires (Engelse les en misschien wat helpen met de website die Martin gemaakt heeft)! Na eerst weer afgelebberd te worden door menig Argentijn (ben toch echt heel heel heel blij dat ze er maar 1 geven zeker met dit warme weer, alhoewel ik natuurlijk wel af en toe heel blond ben en de leuke Argentijnen en er dan per ongeluk gewoon drie geef), kreeg ik koffie van een van de leden van Rumbos.
De leden van Rumbos hebben allemaal een bepaalde psychische achtergrond en krijgen bij Rumbos specifieke persoonlijke therapie. Ze werken daar en pakken zo de draad weer op. Al snel zat menig lid rondom de tafel en wilden ze van alles weten. Een van de leden spreekt goed Engels dus die kon mooi als tolk spelen (en ik en tolken, voor de mensen die mijn verhalen uit Istanbul hebben gelezen, gaan altijd goed samen!). Van mijn favoriete eten tot mijn favoriete voetbalclub, alles wilden ze weten en ook of ik niet in Argentinië wilden blijven wonen ;). Als ik een beetje geluk heb, neemt een van de mannen me ook nog mee naar een plaatselijke voetbalwedstrijd!!! Zo nog snel ff een stukje mega lekkere verjaardagstaart (alsof ik nog niet genoeg gegeten en gedronken heb deze week!) van de leuke gymleraar meepikken en dan weer op pad! Tot over 4 weken Rumbos!
Eenmaal thuis lunchen met Paula en dochter Emilia. De man van Paula is jarig, dus vanavond hebben we daar een feestje, he wat vervelend! Na het eten even een poging gewaagd om het zwembad schoon te maken, maar dat was niet zo´n succes.
En dan op naar mijn eerste Argentijnse verjaardag! Om 21.30 stappen we in de bus (nog niet gegeten, das wel ff wennen qua tijden) en na een kleine 10 minuten komen we aan bij de jarige job, Justo! En wat een sfeervol huis, allemaal kleine, gezellige, kleurrijke kamers! Een voor een druppelen de gasten ondertussen binnen en begint het hele gesmak weer van vooraf aan “Hola, que tal! Me llamo Femke. No hablo Espanol, a si un poco!” Al snel blijkt dat het heel normaal is dat de mannen buiten staan en de vrouwen binnen. Gelukkig krijg ik een pak servetten in mijn handen van Paula en ben ik weer even zoet!
Met een biertje in de hand loop ik samen met Agus de tuin in en al snel zijn we in gesprek met de vader van Justo en tot mijn verbazing kan ik het allemaal redelijk volgen, tenminste ik weet waar ze het over hebben! Even later in gesprek met de zus van Justo die goed Engels spreekt, zodat ik ook weer ff kan ouwehoeren (voor de thuisblijvers: je kunt het je misschien niet voorstellen, maar ik heb nog nooit zo weinig gekletst, heerlijk rustig zouden jullie zeggen, he Freekie!). Met nog een biertje in de hand komt de verjaardagstaart naar buiten en worden er wat leuke pics gemaakt! Rond 01.30 stappen we bij de ouders van Justo achterin de auto op weg naar huis.
Al met al een zeer geslaagde dag en avond in Santa Fe!
Vandaag is mijn laatste dagje in Santa Fe. Morgenochtend ga ik met de bus terug naar Buenos Aires en slaap ik mijn eerste nachtje in een hostel in de buurt van de universiteit. Ik ben echt heel blij dat ik mijn eerste weekje bij Agus en Martin heb mogen doorbrengen. Wel heel dubbel, want zij zijn bezig om een nieuw leven op te starten (Martin vertrekt maandag naar Nederland, om vervolgens volgende week in België te gaan solliciteren, dus mensen als jullie nog connecties hebben! Als dat lukt zal Agus rond november/december ook die kant opgaan.), terwijl zij bezig zijn om hun vertrouwde leventje hier achter zich te laten, proberen ze het mij ook nog naar mijn zin te maken. Dus Agus y Martin gracias por todo! Besos!!
En voor de thuisblijverdts dikke besos vanuit een zeer zonnig, nu nog Santa Fe
Ik en mijn eendje